وقتی بی قرار میشم گم میشم این روزها کارم شده گم شدن در کوچه پس کوچهای ذهنم مکرر گم میشم ...

انگار نه انگار ساعتها با این جسم حرف میزنی تذکر میدی نهیب میکشی رو به قبله میشینی رو دو زانو فقط میگی خدایا مراقبم باش اصلا این دل حرف گوش نمیده ...

روحم گم شده جسمم سر جاش راه درست را میره اما روحم مکرر گم میشه ...

خستم خدا از این روز مرگیهای ذهنم ...

خستم خدا از این دلتنگیهای همیشگی ...

بهانه گم شدن پس چرا برام عادی نمیشی ...

خدایا فقط مراقبم باش تا تو هستی میدونم هر جا گم بشم برمیگردم...

پس مراقبم باش ...