يک طرح تصويري بسيار عالي.
ساختن اين اثر مي تونه تأثير گذار باشه.
دختري چادري که وارد مترو ميشه ، به دور و برش نگاه ميکنه ، همه عجيب و غريبن .
از يک نفر مي پرسه ساعت چنده ، و ناگهان همه ي اين عروسک ها از شوکي که يک انسان وارد کرده و از تلاطم موج صداي او فرو ميريزند و قهرمان داستان در يک ترن مترو تا گردن در خاکروبه هاي باقي مانده از آدم هاي پوک فرو ريخته شده گير مي افته.
طرح بسيار خوبيه و علت خوبيش اينکه از يک حقيقت واقعي و يک حس حقيقي و تجربه شده سرچشمه گرفته. البته مي شد ادبي تر نوشتش اما طرحش خيلي عالي بود.