سلام
اين روزا نظر گذاشتن ها بيشتر تبديل به تملق شده اما بنده هميشه سعي کردم که چيري بگم که به طرف کمک کنه که بهتر بنويسه البته کسايي که نويسندگي واسشون مهمه و فقط نميخوان وبلاگ نويس باشند اين حرفا بدردشون ميخوره
آدماي اهل قلم دو دسته هستند يکي کسايي که ذوق آن ها در حد کار هاي بسيار عالي کار ميکنه مثل شهريار يعني اگه شهريار زياد هم روي شعراش وقت صرف نکنه بازم شعر خوبي ميگه و اگه وقت صرفشون کنه مسلما بهتر ميشه اما آدماي ديگه که اغلب آدماي اهل قلم شامل ميشه بايد وقت صرف کنند و ذوقشون رو پرورش بدهند
مطلب قشنگي بود اما يک نکته براي به روز بودن در ادبيات خيلي مهمه و آن بديع بودن هست شما بايد اين احساس رو به شکلي منتقل کني که تا حالا کسي نگفته و کمي پيچيدگي ادبي مناسب نه خسته کننده به مطلبتون بديد
در واقع چه جيزي خاطره ي شما از يک کوچه را با خاطرات عاشقانه ي ديگر متفاوت ميکنه ؟ شما بايد احساستان را به شکلي بيان کنيد که براي همه تازه باشه
اين مشکله بنده و بسياري ديگر از دوستان دست به قلمم هست و بايد با تمرين و نگاه عميق داشتن به عالم و احساس هاي به وجود آمده آن رو بر طرف کنيم
ممنون که خبر داديد اميد وارم که کمکي کرده باشم
يا حق